لیزیک و تمام نکات مربوط به آن
لیزیک، رایجترین عمل چشم
لیزیک رایجترین عمل جراحی لیزر چشم برای درمان مایوپیا (نزدیک بینی)،هایپروپیا(دور بینی)و آستیگماتیسم است. کلمه LASIK” ” لیزیک مخفف ” laser-assisted in situ keratomileusis ” است.
مانند سایر انواع عملهای انکساری،لیزیک قرنیه را تغییر شکل میدهد تا نور به درستی روی شبکیه متمرکز شود. جراحی لیزیک اساساً عاری از درد است و برای هر دو چشم فقط ۱۵ دقیقه طول میکشد. بهبود بینایی بلافاصله پس از عمل شروع میشود و معمولاً بینایی در طی چند روز بهبود و تثبیت می شود. اگر گزینه خوبی برای لیزیک نباشید،روش های جایگزینی مانند PRK و LASEK و جراحی phakic IOL هم در دسترس هستند. برای تعیین اینکه کدام روش جراحی برای شما مناسب است،یک معاینه دقیق توسط اپتومتریست یا چشم پزشک ضروری است.
جراحی LASIK چگونه انجام می شود؟
ابتدا جراح با یک ابزار کوچک به نام میکروکراتوم یا با لیزر فموتوسکوند،یک فلپ بسیار نازک و سطحی در قرنیه شما ایجاد می کند.
جراح سپس فلپ لولا شده را بر میگرداند و مقداری از بافت زیرین قرنیه را با استفاده از لیزر اگزایمر بر میدارد.
.
لیزر اگزایمر، یک پرتو نوری ماوراءبنفش خنک برای برداشتن(فرسایش) مقادیرمیکروسکوپی بافت از قرنیه و شکل دادن مجدد آن ایجاد می کند، بنابراین نور ورودی به چشم با دقت بیشتری روی شبکیه متمرکز میشود.
برای افراد نزدیکبین، هدف کاهش تحدب قرنیه است و در افراد دوربین،قرنیه باید محدبتر گردد. لیزر Excimer همچنین با هموار کردن یک قرنیه نامنظم به شکلی منظمتر می تواند آستیگماتیسم را اصلاح کند. بعد از اینکه لیزر،قرنیه را شکل داد، فلپ مجدداً در جای خود قرار میگیرد. در طول دوره بهبودی پس از عمل، فلپ به بخش زیرین قرنیه متصل میشود. عمل جراحی لیزیک فقط به قطره های بیحسی موضعی احتیاج دارد و به باند یا بخیه نیاز نیست.
کارهایی که قبل ازعمل LASIK بایستی انجام دهید
در ابتدا یک اپتومتریست(بیناییسنج)معاینه کامل چشم را برای اطمینان از سلامتی چشم شما انجام می دهد. او شکل و ضخامت قرنیه، اندازه مردمک، وضعیت عیوب انکساری و همچنین سایر شرایط چشم را ارزیابی می کند.
معمولاً از یک وسیله به نام توپوگرافی قرنیه برای اندازه گیری انحنای سطح جلوی چشم و ایجاد “نقشه” از قرنیه استفاده میشود. اپتومتریست یا چشم پزشک همچنین در مورد تاریخچه سلامت عمومی و سایر داروهایی که مصرف می کنید سؤال می کند تا بداند گزینه مناسبی برای لیزیک هستید یا خیر. شما باید قبل از معاینه چشم و قبل از عمل لیزیک، استفاده از لنزهای تماسی را برای مدت زمانی که توسط پزشک توصیه می کند(به طور معمول حدود دو هفته) متوقف کنید. این امر به این دلیل است که سایش لنزهای تماسی می تواند به طور موقت شکل طبیعی قرنیه شما را کمی تغییر دهد.
روند انجام لیزیک چگونه است؟
قبل از شروع عمل جراحی لیزیک،قطره بیحسی در چشم ریخته میشود تا از هرگونه ناراحتی در طول عمل جلوگیری کند. همچنین ممکن است پزشک مقداری آرامبخش به شما بدهد. چشم شما در زیر لیزر قرار میگیرد و از ابزاری به نام اسپوکولم برای بازنگهداشتن پلکهای شما استفاده میشود.
جراح قبل از ایجاد فلپ از نشانگر جوهری استفاده می کند تا قرنیه را علامت گذاری کند. برای جلوگیری از حرکات چشم یا از دستدادن تماس که می تواند بر کیفیت فلپ تأثیر بگذارد ، یک حلقه مکش به جلوی چشم شما اعمال می شود. پس از ایجاد فلپ در قرنیه، جراح از رایانه ای برای تنظیم لیزر اگزایمر متناسب با نمره چشم شما استفاده می کند. در حالی که جراح شما از طریق میکروسکوپ چشم شما را تماشا می کند،از شما میخواهد به تارگت هدف نگاه کنید.
لیزر، بدون درد، قرنیه را تغییر شکل میدهد، اگرچه ممکن است مقداری فشار درچشم خود احساس کنید. در حالی که لیزر کار میکند، صدای کلیک مداوم را هم خواهید شنید.
لیزیک بر روی هر چشم به طور جداگانه انجام میشود و هر عمل حدود هفت دقیقه طول می کشد.
بلافاصله بعد از عمل لیزیک
بعد از اتمام عمل لیزیک، جراح از شما میخواهد کمی استراحت کنید. ممکن است بلافاصله پس از انجام عمل، احساس سوزش یا خارش موقتی کنید.
حتما فردی به عنوان همراه درکنارتان حضور داشته باشد تا پس از عمل شما را برای رفتن به منزل کمک نماید. (شما نمی توانید بعد از لیزیک رانندگی کنید، تا اینکه روز بعد، پزشک، چشم شما را ببیند و تأیید کند بینایی شما مطابق استاندارد قانونی برای رانندگی است.) شما باید بلافاصله بعد از عمل انتظار بینایی تار و مبهم داشته باشید. با این حال، وضوح دید باید تا صبح روز بعد تا حد زیادی بهبود یابد.
دید شما باید در طی چند روز تثبیت شود و به پیشرفت خود ادامه دهد، اگرچه در موارد نادر ممکن است چندین هفته این روند طول بکشد، برای بیشتر افراد، بینایی پس از ۲۴ ساعت بهبود می یابد. ممکن است روز بعد بتوانید کارتان را ادامه دهید اما برخی پزشکان حداقل یک هفته استراحت توصیه می کنند. همچنین معمولاً توصیه میشود حداقل برای یک هفته از هرگونه ورزش شدید خودداری کنید، زیرا این امر باعث آسیب چشم میشود و بربهبود آن تأثیر میگذارد.
در معاینه اولیه روز بعد،حدت بینایی شما اندازه گیری میشود تا اطمینان حاصل شود که رانندگی بدون عینک و لنزهای تماسی برای شما خطرناک نیست. این مورد به حدت بینایی ۱۲/۱۰ (مجموع هردوچشم برای پایه سوم یعنی حداقل 6/10 برای هر چشم) یا بهتر نیاز دارد. مانند هر عمل جراحی دیگر، پیروی از دستورالعمل پزشک و مصرف هرگونه داروی تجویز شده برای شما بسیار مهم است.
همچنین، از مالش چشم خودداری کنید، زیرا اگر چشمانتان را به شدت بمالید، این احتمال وجود دارد که قبل از اینکه فلپ به استرومای زیر قرنیه بطور کامل بچسبد، جابجا گردد و تاری دید دایمی داشته باشید.
نتایج بلند مدت عمل لیزیک
جراحی لیزر چشم مزایای بی شماری را ارائه می دهد و می تواند کیفیت زندگی شما را به بهبود ببخشد. بیشتر افراد بعد از عمل به حدت بینایی ۲۰/۲۰ می رسند،اما نتایج لیزیک متفاوت است. برخی از افراد ممکن است فقط به دید ۲۰/۴۰ یا حتی کمتر برسند.
ممکن است به دنبال اصلاح دید با لیزر،هنوز نیاز به استفاده از عینک یا لنزهای تماسی داشته باشید،(اگرچه سطح تجویز شما معمولاً بسیار پایین تر از گذشته خواهد بود وفقط در موارد اندکی به نمره قبلی یا حتی بیشتر بازمیگردد.)
اگر بعد از لیزیک خطای انکساری کمی باقی بماند و خواهید برای برخی فعالیت های خاص مانند رانندگی در شب بینایی واضح تری داشته باشید، عدسی آنتیرفلکس یا عدسی مخصوص رانندگی، میتواند مفید باشد. همچنین، اگر بعد از لیزیک به نور آفتاب حساس هستید، عینک های با عدسی های فتوکرومیک یا عینک آفتابی استاندارد میتوانند باعث کاهش فتوفوبیا شوند.
در حالی که در جراحی لیزیک سعی برآن است کمترین خطر بیمار را تهدید کند، عوارض لیزیک ممکن است رخ دهد.
این موارد شامل عفونت و تابش خیره کننده در شب میباشد (منظور تابش یا هاله هایی است که در اطراف چراغ ها ظاهر می شوند و glare نامیده میشوند).
پیرچشمی
درصد کمی از افراد چند ماه بعد پس از عمل جراحی اولیه لیزیک برای دستیابی به حدت بینایی قابل قبول، به عمل لیزیک تقویت شده یا روش “دستکاری(touch up)” نیاز دارند. شما همچنین به دلیل افت طبیعی بینایی که پیرچشمی گفته میشود،یک بار دیگر در سن ۴۰ سالگی نیاز به عینک مطالعه داشته باشید. در حالی که عمل جراحی لیزیک از موفقیت نسبتا بالایی برخوردار است،مهم است در مورد هرگونه نگرانی با پزشک یا جراح خود صحبت کنید.