دوربینی ( هایپروپیا ) و راه‌های درمان آن
دوربینی شایع‌ترین مشکل بینایی است؛ حدود ۲۵ درصد از افراد جامعه، دچار این مشکل هستند. دوربینی ناشی از کم بودن انحنای قرنیه و کوچک بودن کره چشم است. مشکلی که باعث کاهش دید در فاصله نزدیک، سردرد، ریزش اشک، قرمزی چشم؛ خستگی بدن وانحراف چشم می‌شود. افراد مبتلا به دوربینی ، در کارهای روزمره مانند خواندن، تلویزیون دیدن و کار کردن با موبایل دچار تاری دید هستند؛ با این‌همه، جای نگرانی نیست. این مشکل بعد از تشخیص، قابل‌درمان است و راه‌های مختلفی برای اصلاح آن وجود دارد.
دوربینی (هایپروپیا) چیست؟
دوربینی یا هایپروپیا (هایپرمتروپیا نیز نامیده می‌شود)، یکی از مشکلات شایع بینایی است. افراد مبتلا به هایپروپیا، برای دیدن اشیا از فاصله‌ی دور مشکلی ندارند، اما نمی‌توانند اشیا نزدیک را با وضوح کافی ببیند. افراد دوربین هنگام انجام کار در فاصله نزدیک دچار خستگی یا دوبینی می‌شوند.
در موارد شدید تر این بیماری(نمره های بالای 3+) افراد علاوه بر دید نزدیک؛ در دید دور هم مشکل دارند و تار می بینند.
در برخی کودکان که دچار دوربینی هستند خانواده ها بدون آگاهی از ضعیفی چشم کودک بدنبال مشاهده انحراف دائمی یا گهگاهی در چشم فرزندشان به اپتومتریست یا چشم پزشک مراجعه می کنند که اگر انحراف بصورت دائمی بوده باشد و مدت زمان طولانی از آن گذشته باشد احتمال ایجاد تنبلی چشم در کودکان زیر ۶ سال وجود دارد.پس با مشاهده اولین انحراف در چشم کودک برای معاینه دقیق چشم کودک خود به یک اپتومتریست مراجعه کنید.
تشخیص این مشکل ساده است؛ اگر در دید نزدیک دچار مشکلاتی مثل تاری دید؛خستگی چشمی ودوبینی و کاهش تمرکز هستید حتما برای معاینه چشم به یک اپتومتریست مراجعه کنید. همچنین اگر نسخه‌ی تجویز عینک یا لنز تماسی‌تان، با اعداد مثبت یا به‌علاوه (مانند ۲.۵۰+) شروع می‌شود، شما مبتلا به دوربینی هستید. اگر هنگام استفاده از عینک یا لنز نیز علائم بالا را درخود مشاهده کردید، نیاز به معاینه‌ی مجدد چشم دارید.احتمالا چشمانتان ضعیف تر شده است.
دلایل دوربینی چیست؟
هایپروپیا یا نزدیک بینی زمانی اتفاق می‌افتد که پرتوهای نور، هنگام ورود به چشم، به جای تمرکز کامل روی شبکیه، در پشت شبکیه متمرکز شوند(بصورت مجازی). طول قدامی- خلفی کره چشم کسانی که مبتلا به دوربینی هستند، از حد طبیعی کمتر است. بسیاری از کودکان با مشکل دوربینی متولد می‌شوند. این مشکل در برخی موارد، با افزایش طول قدامی-خلفی کره چشم برطرف می‌شود. برخی افراد، هایپروپیا را با پرسبایوپیا (پیرچشمی) اشتباه می‌گیرند. اگر چه هر دوی این مشکلات، باعث اخلال در دیدن اشیای نزدیک می‌شوند اما هر کدام به دلایل متفاوتی بروز پیدا می‌کنند.
راه‌های درمان هایپروپیا چیست؟
مشکل دوربینی با عینک یا لنز تماسی برطرف می‌شود؛ این راه‌ها باعث می‌شوند تمرکز پرتوهای نور در چشم اصلاح شود و افراد اشیا نزدیک را بدون مشکل ببینند.
ممکن است هنگام خواندن، کار کردن با رایانه یا انجام هرکاری از فاصله نزدیک، به‌طور تمام‌وقت نیاز به استفاده از عینک یا لنز تماسی داشته باشید. هنگام انتخاب عینک مخصوص دوربینی ، خصوصاً برای دوربینی های شدیدتر، عدسی هایی را انتخاب کنید که فشردگی (ضریب شکست) بالاتری داشته باشند. این لنزها، باریک‌تر، سبک‌تر و زیباتر هستند. همچنین عدسی های آسفریک ، باعث می‌شوند بزرگ‌نمایی چشم‌ها که اغلب در عینک‌های مخصوص دوربینی اتفاق می‌افتد، کاهش پیدا کند.
البته توجه کنید که عدسی ها در صورتی که فشردگی بالایی داشته باشند، نور بیشتری نسبت به عدسی های غیرفشرده بازتاب می‌دهند. بنابراین برای اطمینان از راحتی و دید بهتر،عدسی هایی را انتخاب کنید که دارای پوشش آنتی رفلکس هستند. پوشش آنتی رفلکس، بازتاب‌های اضافی از سطح عدسی را از بین می‌برد.
یکی دیگر از راه‌های درمان دوربینی ، جراحی انکساری مانند لیزیک (LASIK) است. در صورت جراحی،احتمالا دیگر نیازی به استفاده از عینک یا لنز تماسی ندارید. همچنین تحقیقات جاری درباره‌ی کاشت لنز دائمی، ممکن است در آینده‌ی نزدیک راه جدیدی برای اصلاح این مشکل ارائه کند.
هنگام انتخاب عینک و لنز برای کودکان به چه نکاتی توجه کنیم؟
عدسی های مخصوص کودکان، برای راحتی بیشتر و مقاومت بالا در برابر ضربه، بهتر است از پلی‌کربنات یا ترایوکس (نشکن) ساخته شده باشند. همچنین لنزهای فتوکرومیک که در مقابل نور خورشید به‌صورت خودکار تیره می‌شوند، برای کودکان و کسانی که زمان زیادی را بیرون از خانه می‌گذرانند، انتخاب مناسب تری است.
در آخر
بدیهی است که انجام بسیاری از کارهای روزمره، مانند خواندن، کار کردن با موبایل یا رایانه وابسته به دیدن فاصله‌ی نزدیک است. هایپروپی باعث می‌شود حین انجام این کارها دچار چشم‌درد یا سردردهای مزمن شویم و سرعت‌عملمان کاهش پیدا کند. بنابراین تشخیص درست و اقدام برای درمان این مشکل اهمیت زیادی دارد.
